Epiloog en Dank
14 januari 2017 - Cartagena De Indias (Distrito Turístico Y Cultural), Colombia
Epiloog
Met beide voeten weer op Nederlandse bodem blik ik - Maarten - even terug naar onze twee reisjaren én naar een kleine veertig jaar geleden, ik reisde toen met mijn toenmalige vriendin Marjan als één van de eerste generatie backpackers door Ecuador, Peru en Bolivia.
Onze reisbijbel was toen hét South-American Handbook.
Een zware groene canvas rugzak - met zijn stalen frame - drukte permanent tegen mijn uiteindelijk beurse onderrug. De vooral kleine criminaliteit vierde hoogtij in die periode, met name op openbare plekken zoals trein- en busstations en natuurlijk ter plaatse van de populaire toeristische bezienswaardigheden. Geen seconde moest je je aandacht laten verslappen aan de - als vlooien rondzwervende - pick pockers. Helaas is toen uiteindelijk toch mijn fototoestel aan hen ten prooi gevallen. Zoals bekend heeft ieder nadeel ook z’n voordeel, mijn oog hoefde én kon dit continent niet meer door de lens van de camera bekijken. Er kwam ruimte.... ruimte om optimaal te gaan observeren en de omgeving helemaal van buiten naar binnen op te gaan nemen.
De communicatie met het thuisfront was in die tijd minimaal, telefoneren was voor mij als backpacker onbetaalbaar zodat het wel en wee via brieven tot stand kwam.
Aangezien onze route niet van tevoren bepaald was stuurde mijn moeder haar brieven - per poste restante - naar de diverse hoofdsteden, alwaar ik ze op het hoofd postkantoor kon ophalen.
Met locale bussen reisden we héél goedkoop.
Als je op tijd was, kon je in deze vaak overvolle bussen nog een zitplaats bemachtigen en kreeg je soms een paar kippen of varkens op je schoot, maar het meest onaangename was toch wel....... dat op het moment dat de bus in beweging kwam je buurman direct in een soort meditatieve staat kwam en zijn - niet al te frisse hoofd - op jouw schouder te ruste legde.
In de periode van de voorbereiding op de reis 40 jaar later - waarin we aanvankelijk alléén Afrika zouden bezoeken - luisterden we op een Toyota clubdag naar een lezing.
Tijdens deze lezing werd een tocht beschreven door Afrika én Zuid-Amerika. .
Marjon was direct enthousiast, Zuid-Amerika raakte bij haar een bepaalde snaar en besloten we om deze twee volledig verschillende continenten te gaan bezoeken. We moesten hiervoor wél twee jaar de tijd nemen.
Eén jaar Afrika en één jaar Zuid-Amerika zodat we niet alleen maar rijdende door de landen zouden trekken, maar ook de tijd hadden om ook echt dáár te zijn.
Door de meeste reizigers werd tegenwoordig The Lonely Planet of alleen maar internet gebruikt, maar gelukkig vond ik bij mijn favoriete reisboek winkel 'Pied a Terre' in Amsterdam nog dé vertrouwde reisbijbel South-American Handbook (van 2015).
We hoorden van de huidige backpackers dat er nu gereisd kon worden met hele ruime comfortabele, hydraulisch geveerde, met airconditioning uitgevoerde bussen en…... als klap op de vuurpijl soms ook nog WIFI aan boord! Weliswaar iets duurder dan toen, maar gelukkig nog een fractie van de prijs van wat je in Europa zou moeten betalen.
Mijn rugzak en vervoermiddelen zijn vervangen door onze Toyota, Marjan is vervangen door Marjon, maar ook heel Zuid-Amerika heeft voor mij een metamorfose ondergaan.
Net zoals in Afrika hebben we alleen maar vriendelijke, behulpzame en warme mensen ontmoet. Vormen van criminaliteit kwamen wij gelukkig niet tegen, wel zagen we veel leger- en politiemensen op straat maar dan met name in de rol als gastheer, vraagbaak of gewoon voor een gezellig praatje, kortom geen enkele vorm van agressie of provocatie.
Uiteraard waren we ook nú in de mogelijkheid om véél meer van de landen te zien, onze route werd niet meer bepaald door de richting waarheen de bussen gingen, onze tijd werd niet meer bepaald door een retour ticket.
Liefde, vrijheid, flexibiliteit en nieuwsgierigheid waren onze peilers, versterkt door een maximale communicatie met ons thuisfront waardoor de heimwee naar onze kinderen niet echt vat op ons kon krijgen.
Onze twee jaar intens samen'zijn', iedere ochtend in elkaars armen wakker worden en dan vaak niet echt wetende waar we die dag s’avonds weer zouden gaan slapen, voelden als een organisch geheel.....De Reizende Liefde.
Het reizen is voor ons:
Je door het onverwachte te laten verrassen, daarin de gezamenlijke kracht te hebben om tegenvallers op te vangen, deze te kunnen omarmen zodat er ruimte komt voor weer een volgende stap!! Dit hebben wij in deze twee jaar ten volle ervaren en zijn daarom dankbaar dat we het voorrecht hadden dit samen mee te mogen maken.
Wat natuurschoon betreft komt Zuid-Amerika voor ons écht op de eerste plaats, maar blijft Afrika met juist óók de toegevoegde waarde door zijn wilde dieren met gouden rand verankerd in ons hart.
Marjon, die de moed heeft gehad om met mij dit avontuur aan te gaan, heeft in mijn hart de diepste plek.
We geven ons stokje door ....
onze kinderen staan in de startblokken, twee zwerven momenteel ergens....één in Afrika en de ander in Zuid-Amerika.....
" TRAVEL IS THE ONLY THING YOU BUY THAT MAKES YOU RICHER " (nectar&pulsen)
Dank
" Reizen is je land verlaten om er opnieuw naar te verlangen " (Bart Mesotten)
Wát zijn we ongelooflijk dankbaar!!
Voor alle landsgrenzen die we mochten overschrijden,
Voor de gastvrijheid van de bijzondere bewoners,
Voor hun warme blijde lach, de hulp en trots die ze uitdroegen.
Voor alle mooie ontmoetingen met andere overlanders en reizigers.
Voor alle trouwe lezers en positieve volgers van ons reis-blog,
Voor deze inspiratie, om zo ook door te kunnen blijven schrijven.
Voor de ruimte die de kinderen ons gaven dit avontuur ook daadwérkelijk aan te kunnen gaan.
Voor de beide andere ouders, dé liefdevolle ankers in Nederland - Aafke en Robby - waardoor onze kinderen hun steunpilaren dichtbij hadden.
Voor Maarten maak ik een zéér diepe buiging...... want hij
had de reis zó zorgvuldig en goed voorbereid
ging geen enkele grens zonder aandacht over
nam geen risico's op twijfelachtige momenten
bleef tot het einde toe er voor zorgen………...
Dat wij beiden weer veilig onze thuishaven konden bereiken!
Liefs.
Ben best wel jaloers op jullie 2en.
WELKOM IN DOORN
Dank dat we dit mochten mee beleven.
groetjes Ellen Landman
Heb niet zo gereageerd tijdens jullie reis, maar heb het een voorrecht gevonden om jullie verslagen te mogen ontvangen en lezen. Zo een beetje meegereisd en meegeleefd. Wat een ongelooflijke reis hebben jullie gemaakt! Diep respect voor jullie avonturendrang! Nu thuis landen zal ook tijd vragen. Ik wens jullie daarbij ruimte en wens je toe dat ook het leven in ons kikkerlandje jullie weer voldoening mag geven. lieve groet Ida van der Loo
De onroerende epiloog en het dankwoord droegen hier nog eens extra aan bij.
Sterkte met het weer wennen in Nederland.
Liefs Harriët en Peter
Home is where youre heart is :)
Ben
'Viajar es la unica cosa que compras y te hace mas rico!'
Besos Tim y Jiska
Wat een prachtige reis hebben jullie gemaakt. Wow wat een ervaring zeg petje af voor jullie. Welkom thuis natuurlijk ook. We gaan een keer even de tijd nemen om wat bij te kletsen hoor. Eerst maar even op adem komen in ons kikker landje, misschien schaatsen binnenkort??
Welkom thuis. Wederom een prachtig verhaal. Wat zal dit leventje weer wennen worden. Ik heb genoten van jullie ervaringen.
Warme groet van ons
Welkom thuis!Een goede landing hier weer in Nederland!
Hoop dat we in kontakt kunnen blijven.
Veel liefs,Mieke
Liefs Teuni
Tot spoedig ziens,welkom thuis.
P.S. de koffie is klaar.
Groetjes Truus & Piet
Alle goeds en succes met aarden op Nederlandse bodem. Thuis.
Groeten, Hetty
Dank voor jullie mooie verhalen. Tot het einde toen ben ik door jullie meegenomen de wereld in. Om eindelijk weer hier om de hoek Thuis Te eindigen. Wat fijn dat het jullie zo goed is gegaan en dat jullie zo goed weer thuis zijn. Ik kijk uit naar een weerzien!
Heel veel liefs
Maris
dank voor het epiloog en tja, wat zijn deze afgelopen 2 jaar omgevlogen. Ik hoop dat de overgang niet al te groot was en is, maar (even) wennen zal het zeker zijn neem ik aan.
Hasta la vista y besos,
Monique
Hartekijk dank voor jullie prachtige verhalen en foto's van de landen in Afrika en Amerika.
Het zal wel weer even wennen zijn aan een vaste woonplaats en geen trekkersbestaan meer te hebben. Ik denk dat het voor jullie zal voelen als een afkickverschijnsel.
Maar jullie kunnen terugkijken op 2 prachtige jaren en daar veel genoegen uit halen.
Ik hoop jullie binnenkort weer te zien.
Nico
en nu opnieuw een draad oppakken in je thuisland na zoveel ruimte en tijd voor iedere dag andere zaken. Ik wens jullie toe dat er iets totaal nieuws ontstaat, iets wat je nog niet kent in je thuisland. En ik ben reuze benieuwd naar onze volgende ontmoeting. Welkom terug. En heel veel dank voor de prachtige foto's en reisverslagen. Een beetje heb ik meegereisd. Dikke kussen. Tineke
Wens jullie een liefdevolle voortzetting van jullie reis.. in eigen land.
Joyce
Bedankt voor al jullie mooie en boeiende verhalen en fijn dat jullie weer goed thuis zijn gekomen.
Ik ben ook erg verheugd te lezen dat het qua gezondheid eigenlijk heel goed is gegaan (of jullie hebben dat uit jullie verhalen gelaten:))
hartelijke groet,
Irma