Ethiopië II

28 februari 2015 - Waliso, Ethiopië

Injera Blije kids SAM_0609                                                                                                  

Inmiddels weer heel wat dagen, indrukken, kilometers en vele lagen stof verder. Daarnaast ook 8 jaar verjongd want we gingen hier terug naar het jaar 2007....de ideale anti-aging dus!!! 

Het bleef imponerend wat we dagelijks te zien kregen, de zovele mensen op de been, door stoffige zandwegen zich verplaatsend van het ene dorp naar het volgende met hun vracht. Kinderen op hun rug, ezels en koeien sturend, bergen hout óf meters boomstammen met zich mee zeulend. Alle afstanden werden lopend overbrugd, door klein en groot, in deze hitte - overdag 35 gr - op deze hoogte boven de 2000 m, met de stokken achter hun schouders en zo dus de waarborg voor een rechte houding. 

Zéér zéér harde werkers ook op het land, rond de huizen en op de weg met niet alleen de mannen maar ook vele vrouwen die hun krachten konden inzetten. Het bleef bijzonder. Met dan weer een dorp waar alles zich op straat afspeelde, grote - kleine mensen zittende, kijkende mét vele hangjongeren, zonder toekomst, zonder dromen, leven én overleven, met af en toe een tafeltennistafel of voetbalspel midden op de weg met ten volste het plezier wat daarbij hoorde. 

Nog steeds de kinderen die als aapjes uit het niets tevoorschijn kwamen en blij op ons afrenden...' faranji, faranji'. Hun bedelende handjes gingen als reactie op onze vrolijke zwaai over naar second best, zwaaiende handjes met een stralende lach. Zo was het rijden een hele dag geen straf en een geweldig mooie manier om een redelijke indruk te krijgen van het leven hier. Het onderling begroeten was ook mooi, de rechter schouder van de een en de rechter schouder van de ander tikten elkaar met aandacht en respect 2x aan.

Na vele zandwegen was het weer heerlijk en minder vermoeiend om op asfalt te rijden, we reden langs de hoogvlakte van het Rifgebergte en stegen nog steeds enorm. Er waren vrijwel géén om eigenlijk te zeggen helemáál geen plaatsaanwijzingen waar we ons bevonden en met een beetje mazzel konden we bij een plaatselijke school de bijbehorende plaats lezen. Zéér blij dus met onze Garmin GPS tracks 4 Africa. Ook de Toyota deed het goed, met Maarten als zeer goede en aandachtsvolle chauffeur, in alle rust en oplettend voor dat wat zich op de weg bevond.

Hawzien

Voordat we de - voor ons - meest noordelijke plaats Axum gisteren - maandag 10 februari -  bereikten hadden we al een mooie en letterlijke ' top ' ervaring in Hawzien, in het Gheralta gebergte, bekend om zijn veel Rock-Churchen. Per toeval ontdekten we deze plek, toen we vanuit Mekele via de asfaltweg naar het noorden reden en besloten een zijweg te nemen in plaats van de doorgaande route. We reden door een prachtig Bonanza landschap met giga rotsen en rood gesteente, met daartussen een mooie Lodge (Gheralta Lodge) die helaas fully booked - en ook fully overpriced - was, en kwamen zo verrassend uit in een budget hotelletje midden in het dorp. Midden tussen het gepeupel - eigenlijk wel zo leuk - kwamen we terecht, met uiteraard gelijk een guide die ons graag wilde begeleiden naar een paar kerken. Deze tour kon ook niet zonder guide, niets stond aangegeven en verder moest de priester gebeld worden voor het openen van de kerken. Eerste kerk Abuna Gebre Mikael was heen 1,5 uur klimmen en klauteren en 1,5 uur weer terug, onder moeiteloos gevolg van aantal kinderen en niet te vergeten de priester zelf. Pracht beloning op de top was mooie behouden kerk uit de 4e eeuw.

klimtocht omhoog Hawzien de edge Hawzien      

Redelijk moe, maar zeer voldaan besloten nog één kerk te bezichtigen de Abuna Yematha Guh. Begrepen dat dit ook nog ondernemend klimmen was, konden echter niet goed inschatten wat ons te wachten stond. Op een bepaalde plek - halverwege de rots -  stonden 4 scouts klaar voor verdere begeleiding. Maarten dacht ' zij laten ons wel even hun kunsten van steil klimmen zien' en verbleekte ietwat toen wij onze schoenen uit moesten doen om blootsvoets zo goed als verticaal de laatste 10 m af zouden leggen. Zonder touwen, met handen en voeten in de uitsparingen van de rots met ónder ons de afgrond en boven en beneden ons een scout. Deze gaf heel goed en heel duidelijk aan wat ons te doen stond. Left hand there and left foot there and up......etc, ondertussen zo nodig onze billen stutte om te voorkomen dat we naar beneden zouden kukelen. Eenmaal boven - met natuurlijk een trots gevoel - mochten we nog wel langs een richel lopend naar de kerk. Als antwoord op de vraag of we happy waren, konden we alleen maar aangeven dat we dat vooral zouden zijn als we weer in onze schoenen stonden!! Desalniettemin was er weer een écht bijzonder intacte kerk met een fenomenaal uitzicht. Terug in het hotel konden we dubbel genieten van de St. George biertjes. Dit met een zeer voldaan gevoel en flinke fysieke vermoeidheid, het vergelijkbaar gevoel na een lange dag skiëen.


klimpartij Afdaling Bijna beneden   

Axum

Na een goede nachtrust gingen we op pad naar Axum - dit werd de voor ons meest noordelijke plek van Ethiopië - hierna zou ons kompas richting het zuiden gaan. 
We reden zeer rustig 20-30 km per uur en vertrokken meestal mooi op tijd rond 8.30 om einde middag een overnachtingsplek te zoeken. Kamperen was meestal niet aan de orde en budget hotels waren zeer goed te betalen $5,00-12,50 per nacht, met wc en douche met zelfs warm water wat uitzonderlijk was voor Ethiopische begrippen. Toyota stond veilig in de compound samen met een trotse bewaker. Axum was verder niet bijzonder, een aantal obelisken en tombes en uiteraard kerken. Leuk ook onderweg te zijn met een tochtje in tok tok. We genoten in de schaduw van het straatleven met verse sapje, een mix van mango-avocado-papaja. Morgen richting Simien Mountains, paar dagen de bergen in.


ken net  school  Blijheid, openheid

Simien Mountains

Woensdag 11 febr reden we de hele dag naar Debark, startplaats voor een aantal dagen National Park Simien Mountains. Alhoewel ons netvlies aardig gewend begon te raken aan straatbeelden en omgeving, was het nu weer indrukwekkend hoe hele dorpen samen een waterafvoersysteem bouwden in de hitte - met steentje voor steentje ieders bijdrage - en moest het geheel zo rond juni zeker af zijn, vóórdat het regenseizoen zou beginnen. En wederom - bij enig stopmoment - stonden er vanuit het niets een groepje kinderen om ons heen - allemaal onbeschrijflijk haveloos en schoon - alsof ze zo uit de grond waren geschoten. 

Een opvallend iets ook hoe de mensen aandacht en zorg hadden voor huis en omgeving. Er heerste een constante honger en elk hompje brood of koek wat we aanboden werd heel gretig aangenomen, het was een levensvorm en een tweede natuur. Maar toch was datgene waar ze om vroegen niet altijd brood of geld, ze vroegen om een pen. Ze wilden eigenlijk allemaal naar school, wilden leren. Soms zaten ze ook op school, alleen konden ze niet leren schrijven want ze hadden niets om mee te schrijven, ze hadden geen pen. We waren bijna door onze voorraad pennen heen, dus hoopten gauw weer een winkel vinden waar we konden aanvullen, maar blij waren ze sowieso!

Vervolgens verder 'en route' werden we weer dolenthousiast bij het zien van prachtige apen, de zgn Gelada apen horend bij dit natuur gebied, we kwamen duidelijk in de buurt van het National Park Simmien Mountains. 

In Debark konden we een bergtocht voor vier dagen arrangeren - regelen nam wel één uur in beslag - en naast de auto stond - dacht ik - weer een bedelaar te wachten op een mogelijke gift, bleek onze Ranger te zijn!! Ranger en guide waren verplicht als je het park inging voor de begeleiding en optimale veiligheid. Er was nu dus creativiteit nodig om in onze chaos ruimte te scheppen voor de naar schatting 60 jarige, alleen maar Amhaars sprekende Ranger. Hij was lopende op plastic sandaaltjes en gekleed in opgelapte broek en jas, met om zijn schouder een lap die overdag dienst deed als handdoek, in de warmste uren diende als hoofddeksel en tijdens zijn slaap als deken. Hij bleef gedurende de nacht buiten, en hield zo - slapende - de wacht. 

Ranger de Rangers onze Ranger en Guide 

In de auto was niet veel ruimte nodig voor hem met één zakje bagage en zijn Kalsjnikov, en daar gingen we op pad. Net voor schemering kwamen we op een soort Nivon camping aan, onderwijl werden we getrakteerd  op een adembenemend mooi landschap : het Simien gebergte. Dit was haast niet te fotograferen of op filmbeeld vast te leggen, zo iets moois, goed beschermd stuk natuur en uiteraard onderdeel vormend van Unesco Wereld Erfgoed.

 horen zien zwijgen  Simien Mountains    gelada apen   

En dan zonder enig gevoel van haast konden we hier vier dagen zijn, wandelen en mogelijke toppen beklimmen. Kookten in de auto, dus basic rijst met tonijn uit blik maaltijden met bananen, droge maria koekjes en vele liters water. Deze dagen hadden we veel beesten gespot, families apen gezien, de walia - Ethiopische steenbok - mogen bewonderen en als klap op de vuurpijl de Ethiopische wolf. 

Pracht tochten maakten we van 15 km lang, stijgend naar 4070 m hoogte. Heerlijk dat onze longen hier geen problemen mee hadden, gezien de gewenningstijd die ze inmiddels hadden gehad en een goede conditie die door het intensieve sporten de laatste twee jaar goed was opgebouwd. Nachten op deze hoogte waren koud en rond het vriespunt, dus dikke truien aan in de vroege ochtend en een fris buiten (brood-bananen-koffie) ontbijt! Plots kwam onze Ranger - Mamoe noemden we hem - in een volle blij ogende verjongende actie, hij rende naar mij toe en fluisterde dat ik mee moest komen de bossen in....hij had de walia gespot en we moesten op jacht! Ik rende zo goed mogelijk achter hem aan, daarbij vooral genietend van de blijheid en natuurliefde van deze man, zo dol enthousiast en gericht op de beesten. Uiteindelijk zagen we het beest niet maar wist ik zeker dat - gezien zijn uitstraling en mobiele mogelijkheden - deze Mamoe  geen 60 jarige maar eerder een 40 jarige was!

De laatste ochtend zondag 15 febr maakten we nog een klim naar de Bwahi 4430 m hoogte! Paste maar één woord wauwwwwwwwww, heerlijk om ook weer sneeuw onder onze schoenzolen te voelen kraken en na fikse regen-sneeuwbui in de nacht nog een mooi en helder uitzicht kado te krijgen.

de top 4470 m   de top simian   Wahlia, steenbok

Zéér de moeite waard waren deze vier dagen 'natuur' ervaring, maar o o wat waren we en voelden we ons ongelooflijk VVV - Vies Vuil Voldaan - en verlangden dus zéér naar warme verfrissende douche en lekker warm bed, ondanks het heerlijke bed in onze Toyota wilden we toch weer graag even een nachtje beetje comfort!

Gondar

Dit kregen we in Gondar Fasil Lodge, in het centrum van Gondar tegenover de ommuurde vesting van Fasilada's castle, een zeer sfeervol oud kasteel uit 1640, met binnen de prachtige hoog gemuurde stucwerken, oude deuren en houten vloeren. En op de koop toe in de avond een héérlijke  pizza mét zo waar een rood wijntje! Boffen dus. Helaas weer een uitval van elektriciteit, dus ook geen internet en geen contactmogelijkheden met het thuisfront, maar ook dat begon te wennen. De lees momenten stonden nog op laag nivo, met uitzondering van de Bradt reisgidsen die zeer uitgebreid verslag deden en ons zo inzicht gaven over de plekken waar we ons bevonden en die gingen komen. Leuke voorbereiding was dit inlezen. Verder bleef wel de dagelijkse Yatzee mét biertje actie behouden, en Maarten stond nog dik voor .....helaas. 

kasteel in Gondar debre selassi kerk, gondar plafond selassi kerk in Gondar  

En zo gingen we op dinsdag 17 febr weer verder, richting Lake Tana naar Gongora, dit nadat we eerst een bezoek gebracht hadden in Gondar aan de zeventiende-eeuwse Debre Birhan Selassie kerk, de enige kerk die nog overeind was kunnen blijven tijdens veroveringen van de Derwishen in 1690. Een mooie stijl met pracht wandschilderingen van binnen, veel heiligen, engelen en Mohammed op een kameel die werd geleid door de duivel. Dit mooie kerkbezoek werd nog overtroffen toen we onderweg een heuse wijn coöperatie tegenkwamen en we een klein voorraadje rode Acacia wijn konden inkopen voor de komende dagen, er was dus gewoon verrassend genoeg prima St. George bier en lekkere wijn verkrijgbaar in Ethiopië. Was weer een mooie meevaller voor ons, want het bleef toch ook zó heerlijk zo'n drankje aan het einde van de dag.

Lake Tana

Begin van de middag kwamen we aan bij Tim en Kim Lodge in Gongora. Mooie sfeervolle zéér schone lodges met rieten daken, pracht omgeving en een mooie campeerplek voor ons onder grote vijgenboom met veel vogels en gezellige kwetterende geluiden met mooi uitzicht op het meer en heerlijke temperatuur.

campingplek Tana Meer koeien in bad, Tana Meer koetje rijden, Tana Meer 

Dit project was 7 jaar geleden opgezet door een Nederlands koppel, met sponsoring vanuit Nederland ontstond een Stichting en samen werd er heel hard gewerkt en gebouwd met mooi resultaat.Alleen erg jammer dat hun relatie hierin wat minder aandacht kreeg en niet overeind kon blijven. Zoekende waren ze naar een nieuw management koppel, dus zou iemand zich aangesproken voelen en hiervoor ruimte en mogelijkheden hebben ...... www.timkimvillage.com

Voelde ook voor ons beiden goed om na paar dagen weer verder naar het zuiden te gaan naar Badar Har - bleek een veel te drukke grote stad - dus na bewondering van de Nile falls en bijbehorende Nile carwash weer verder.

Nile watervalcarwash in de Nijl uitzicht gorge

Reden drie heel lange dagen en kwamen op maandag 23 febr aan op pracht plek langs Gorges van de Nijl. Na een paar bizarre gekke overnachtingsplekken voor gemiddeld €5 per nacht, deden we kort Addis aan voor regelen van auto verzekering voor de overige Afrikaanse landen en genoten van de  bitterballen bij Wim's Holland House. Daarna reden we op donderdag 26 febr 100 km naar hen westen - van Addis naar Ambo - over de rand van krater Mount Wechi.

Woliso

We kwamen uit op een paradijselijke plek in Woliso - de Neraga Lodge - mooi in het groen met giga oude grote vijgebomen en heerlijke keuken. Net berekend dat eten en logies in Ethiopië toch wel zo'n 70 % scheelde met de Europese maatstaven. Maarten wilde zuinig doen met de, alleen in Europa verkrijgbare Camping gasfles. Dus...... uit en buiten de auto eten.....geen bezwaar!

Kamperen was niet altijd mogelijk en bleef een  alternatief van goedkope Lodge of motelkamer over want er gold één duidelijke afspraak, en die was dat we nooit wild zouden gaan staan kamperen met de auto. En dan nu dus in deze Neraga Lodge genoten we van de gekke apen, bijzondere mollen in de boom en de dikdiks. Werden dit keer danook niet wakker van de vogelgeluiden , maar van de gillende apen op ons golfdak. 

apen op balkon zwart-wit aap aap

Na het ontbijt en verse mango- papayasap, werden er fietsen gehuurd en zo de omgeving verkend, met een heerlijk koffiemoment in typisch Ethiopisch tentje.

koffie moment "espresso" apparaat Injera     

Verder was er weer opnieuw vooral het voelen van de rust en de tijd om de - voor thuis - te dikke boeken te lezen (Congo, Ayn Rand-Atlas Shrugged), te kijken naar de spelende gekke beesten, gewoon te zitten, te genieten, soms niet goed wetende wat voor dag het was, en te mijmeren hoe het met thuisfront zou gaan. Vooral bewust te zijn, te beseffen hoe mooi het is dat we deze periode, kans en mogelijkheid om te reizen met handen en voeten hadden aangegrepen. Goed om toch af en toe bij stil te staan hoe bijzonder, ondanks dat we al aardig gewend begonnen te raken aan het Afrikaanse overland leven hier.

Morgen naar Addis Abeba om Peter - broer Maarten - op te halen voor een weekje samenzijn hier en te gaan zoeken naar de plekken uit hun jeugd. Zouden vast ook nog mooie dagen in de bergen worden samen, een zeer gezellig vooruitzicht.                                                                                                                

Voor ons had Ethiopië een dikke 10, en dat na alle negatieve kritiek. De verwelkoming, vriendelijkheid, pure liefde, behulpzaamheid van de mensen in samenhang met hun trots op eigen land en daar hoorde ook het bedelen bij, een niet weg te denken item waar je gewoon geen last van moest hebben, zeker niet aan moest ergeren en wellicht zouden wij hetzelfde doen in deze situatie. Het hoorde bij deze cultuur, mensen waren en zijn één met elkaar, hun beesten, hun natuur..........en met muntjes in onze zak voor de meest behoeftige, noodzakelijke en professionele bedelaar gingen wij dagelijks op pad. Op een van die momenten had en vrouwtje het liefst zo mogelijk een gat in de lucht gesprongen, haar handicap hield haar op aarde en kregen wij, vanuit een tandeloos smoeltje, plaatsvervangende zoenen op onze handen en een gelukzalige blijde lach. Met dit land in ons hart zouden wij over ruim een week de grens oversteken naar het volgende land dat stond te popelen, Kenia!!                                                                                                                                                                                                                       

Voor nu vanuit ons diepst, Ethiopië                    

 'Ameseghinalehu' !

                                                                                                                                              Proosten op het leven




 




 

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

30 Reacties

  1. Rob Prinsen:
    28 februari 2015
    Wauwwwwww inderdaad. Wat een rijke ervaringen. Prachtig om te lezen.....alleen dat geweer moet je maar niet gebruiken Maarten. Blijf maar gewoon je gezond verstand gebruiken. Veel reisplezier maar weer. Vrolijke groet uit Amerongen
  2. Hannie:
    28 februari 2015
    Als je dit zo leest, lijkt het of jullie al heel lang weg zijn, wat een ervaringen. Maar goed dat je alles op schrijft en op de foto vastlegt, want dit gaat nog maar over 6 weken!! Veel plezier in Kenia.
    groeten Hannie
  3. Jan en Greet van Beest:
    28 februari 2015
    Wat BIJZONDER dat we jullie REIS-verhalen mogen lezen Marjon en Maarten.Wat een land en wat een rijke- ervaringen doen jullie op!!!!!Samen zijn we er voor gaan zitten en hebben genoten!!! Er gaat een Wereld voor ons open door het te lezen!!!
    Warme Groet voor beiden, Jan en Greet
  4. Wouter en Amunda:
    1 maart 2015
    Wat ontzettend leuk om jullie enthousiaste verhalen en ervaringen te lezen.Ethiopie is inderdaad heel bijzonder.Dat vonden onze kinderen ook en het is ook hun land van eerste keuze.
    Veel plezier met Peter en een fijne tijd toegewenst.Amunda en Wouter.
  5. Aneke Klaasse:
    1 maart 2015
    Hoi Maarten en Marjon!
    Wat een prachtige ervaringen allemaal. En heel fijn om via dit blog die met jullie te mogen delen. De foto's zijn zeer illustratief en fraai. Op het koffiemoment op 26 februari ziet Maarten er inderdaad 8 jaar jonger uit!
    Veel goeds op jullie verdere reis!
  6. Claire & Roel:
    1 maart 2015
    Dag lieverds,
    Wat een enorm voorrecht om op deze wijze getuige te mogen zijn van zo'n rijkdom aan cultuur, natuur & liefde voor hetgeen men heeft en deelt. Prachtige verhalen tekenden jullie op al even mooi verlucht met sfeerbeelden van jullie camera.
    Dank voor het delen en geniet van het samenzijn met - Back tot the Roots - Peter!
    Xx
  7. Chiel Gronert:
    1 maart 2015
    Hi Maarten en Marjon,
    Wouw, wat een prachtige ervaringen en belevenissen maken jullie mee in al die weken in Ethiopië. Wat een prachtig land en spectaculaire vergezichten. Ethiopië stond al op mijn verlanglijst, maar nu zeker. Jullie verhalen doen me goed denken aan de reis die ik met Mirjam in 2006-2007 heb gemaakt in Zuid-Oost Azië. Die vrijheid die we toen beleefd hebben proef ik ook uit jullie verhalen en foto's. Prachtig.
  8. Sheryl:
    1 maart 2015
    Wat een indrukwekkend reisverslag. Wat heb je weinig nodig om intens te genieten. Prachtige natuur ook.
    Goede reis verder.
  9. Jan en Greet van Beest:
    1 maart 2015
    j
  10. Irma Wiersema:
    1 maart 2015
    Genoten van dit lange en boeiende reisverslag.Fantastisch met al die foto's erbij!!Heerlijk om dit "gewoon"thuis op de bank te mogen lezen.Veel plezier weer tijdens de komende avonturen!!
  11. Liliane Muller:
    1 maart 2015
    Hallo Marjon en Maarten,
    Wat een prachtige foto's en geweldige reiservaring zeg. Dit neem je voor de rest van je leven mee. Met name die vriendelijkheid en het ongedwongen leven zal jullie vast bijblijven. Jullie hebben zeker niet de tijd gehad om langs het weeshuis te gaan dat ik je had gemaild Marjon.
    Anyway, heel veel plezier in Kenia.
    Wij kijken alweer uit naar jullie volgende reisverslag en foto's.

    Liefs, Stef, Liliane, Anouck en Yarno
  12. Grit:
    1 maart 2015
    hi Marjon and Maarten, I´m so happy to see your beautiful photos and read in "netherlands". Was great to meet you in Gorgora and to have this kanooing tour together!
    all the best for you both, enjoy it! Grit from Berlin.
  13. Adavanaken:
    2 maart 2015
    Hallo Marion,
    Ik ben de moeder van Erica, die bij jou in behandeling was. Zij heeft mij dit verslag doorgestuurd aangezien wij ook door Ethiopië zijn gereisd. Wij waren daar in 2001 en dit te lezen roept weer veel op. De3 kinderen waren er toen uitermate vies en in lompen, dus wat dat betreft is er vooruitgang te constateren. Ook de beschrijving van jullie onderkomens geeft een verandering te zien. Ik hoor jullie niet over vlooien! die wij trouwens voornamelijk opgelopen hebben in de verzonken kerken waar jullie nog gaan komen en die we tot thuis hebben mee vervoerd. Het was de enigste reis waar ik weer thuis vanuit onze schuur de was ben gaan doen. Onze indrukken van Ethiopie waren niet te overtreffen, nog steeds niet en wij hebben al veel gezien. Ik hoor nog steeds het gedender van een grote groep apen in het Semien-gebergte in mijn oren als ik jullie verslag lees. Het bedelen was toen ook al hevig. We hebben meegemaakt dat een jongetje zijn schriftjes en pennen direct na ontvangst moest afdragen aan een volwassen man voor de tussenhandel, dus wees gewaarschuwd. In Addis sprongen ze tegen ons op om te proberen ons te beroven. Daar mochten we 's avonds niet met z'n tweëen over straat. Gaan jullie ook nog naar het zuiden? Dat is ook zeer indrukwekkend, echt een aanrader.
  14. José:
    3 maart 2015
    Hoi Marjon en Maarten,
    Weer erg mooi om jullie verhalen en ervaringen te lezen. Marjon, het leest zo fijn. Hier ga je toch zeker een boekwerk van maken.
    Groetjes,
    Jose
  15. Vera:
    3 maart 2015
    Zo leuk om in gedachten mee te reizen en te dromen over Ethiopië, dank daarvoor. De foto's helpen enorm, wat een mooie beelden, de natuur, de kinderen, de dieren. Zo veel te zien op aarde, het relativeert enorm. Liefs Vera
  16. Liliane Muller:
    4 maart 2015
    Hoi Marjon,

    Het kindertehuis is Awassa heet Let us Change. (ligt in het plaatsje Allamura o.i.d. dicht bij Awassa).
    Let Us Change
    comboni Meda (near youth campus)
    Tabor Kebele
    Hawassa, Ethiopie
    Contactpersoon is Johan Vandenbossche. Hij werkt daar.
    Evt. kan je een mail naar Nina Philips sturen (zij is daar ook bekend maar woont in Nederland: [email protected]. Met haar heb ik contact.
    Succes.Leuk dat jullie daar naar toe gaan. Nina weet ook nog adressen in Congo.
  17. Alex:
    4 maart 2015
    Mooie foto's en reisverhaal van Ethiopia , besef dat ik bar weinig van dit land gezien heb in de jaren 60 toen wij daar woonden. We kwamen niet verder dan ca.150 km van Wonji. Heb je jullie oude huis nog kunnen vinden in Addis? Hoop dat jullie nog wat foto's plaatsen van de suikeronderneming die jullie samen met Peter bezocht hebben. Leuk om jullie wereldreis te volgen, zijn jullie al af van de Imodium (grapje)?
  18. Kiek:
    7 maart 2015
    Lieve M&M! Wat een bijzondere verhalen en foto's! Pap klinkt ook al zo enthousiast in zijn sms'jes. Super dat jullie daar nu met z'n 3-tjes zitten. Benieuwd naar alle verhalen morgen!
    Pas op elkaar & enjoy! xx Chris, Kiek & Lientje & ... (waar het heel goed mee gaat!)
  19. Hetty Lemmens:
    9 maart 2015
    Hallo Marjon en Maarten,

    indrukwekkend wat jullie allemaal gezien en meegemaakt hebben.
    Op blote voeten klimmen... wow. Ik weet niet of ik dat zou durven. Op de foto zag het er steil uit.
    Het lijkt me bijzonder om al die mensen te ontmoeten onderweg, even contact te hebben, te lachen.
    Het enthousiasme van de kinderen doet me denken aan de kinderen in Tibet, zoals zij op ons af kwamen en zo blij waren met pennen en schriften.
    Goede verdere reis gewenst en groeten,
    Hetty
  20. 9 maart 2015
    Genieten van jullie verhalen. Spannende avonturen en dat wandelen op blote voeten met ondersteuning om op de route te blijven, dapper hoor. Alweer 2 maanden weg, de tijd vliegt zeker bij jullie ook voorbij. Nog even met Peter herinneringen opgehaald en dan op naar een nieuw avontuur. Blijf genieten en ons voorzien van deze mooie verhalen. Liefs Ellis en Ria
  21. Catherine:
    10 maart 2015
    marjon en maarten wat een pracht avontuur zijn jullie in beland prachtige verhalen en plaatjes doet het avonturenbloed wel aanwakkeren.
    bijzondere wereld zo anders wat een rijkdom om te mogen meemaken.
    Ik heb het op mijn lijstje staan met de kids ,eerst even landen op mijn nieuwe stekkie., en dan iets om naar uit te kijken.Fijn dat ik met jullie mee kan genieten.
    liefs cath
  22. Monique:
    13 maart 2015
    Lieve Marjon en Maarten,
    zie tot mijn verbazing dat er opeens weer 7 weken voorbij zijn. Mantelzorg voor mijn moeder gehad die op haar 91e bij het uitstappen uit de auto op straat lag met een gebroken heup. Tja, dat is naast het reizen van jullie daar, ook een werkelijkheid hier.
    Maar wat een fantastische verhalen en foto's van Ethiopië! Zeker om dankbaar voor te zijn dat jullie dit gegeven is om te doen.
    Bij het lezen waan ik mij een beetje in jullie Afrikaanse wereld.
    En ja, de grote smile als je met een pen op de proppen komt, weet ik nog wel van mijn verre reizen.
    Have fun en ik reis verder mee! Tot een volgend schrijfsel.
    Liefs, Monique
  23. Celia:
    15 maart 2015
    Ik geniet van jullie verhalen en mooie foto's.
    Lieve groet Celia
  24. Simone:
    17 maart 2015
    ha eindelijk ingelogd en me op de hoogte kunnen stellen van al jullie avonturen en belevenissen. Je moet zelf wel wat vaker op de foto hoor Marion anders vergeet ik hoe je er uitziet. :) mooi en indrukwekkend allemaal!
  25. Ria Lagendijk:
    22 maart 2015
    Lieve Marjon en Maarten. Jullie beleven in korte tijd heel veel. Wat heerlijk om dat allemaal te beleven en ervaren. Geniet van alles om je heen! Groetjes uit een zonnig maar nog koud Nederland! Jaap, Ria, Marlotte en Jorinde
  26. Elsebeth van Leeuwen:
    24 maart 2015
    lieve M&M, wat heb ik een mooie avond met jullie reisverslag, ik zit te genieten! Zo ver weg en zo'n andere beleving op onze prachtige aardbol. Ik lees jullie dankbaarheid en ontroering over de mensen daar en al het moois dat ze gemaakt hebben. En over hoe ze samenleven. Hele goeie reis gewenst verder en nu ik jullie blog heb gevonden lees ik graag weer mee! liefs elsebeth
  27. Magda:
    28 maart 2015
    Beste M&M,

    Wat bijzonder zo dichtbij moeder aarde,
    deel van het landschap te mogen zijn,
    op zoek naar duizend wegen
    achter elke morgenstond
    om met de dag dichterbij het hart te blijven...

    Het meisje van de olifanten zag ik laatst,
    ze liept verder zonder vragen, in haar ogen, de savanne...

    Selamat jalan!
  28. Jorijn Driessen:
    2 april 2015
    Hoi Maarten en Marjon,

    Geniet van jullie reisverhalen.
    Wat een bijzondere ervaring om samen zo'n mooie, intensieve reis te maken. Een reis in bijzondere landen, een reis in jezelf, een reis vanuit je hart.
    Heb het goed en veel liefs,
    Jorijn
  29. Monique:
    10 april 2015
    Lieve Marjon & Maarten,

    Allereerst gefeliciteerd met Dobias.

    En wat een naar verhaal over Maarten en zijn bacteriële darminfectie. Ik weet als geen ander hoe ziek je hiervan kan zijn. En ook angstig lijkt mij toen hij in 1e instantie niet op bleek te knappen maar zieker werd. Wat staat gezond zijn toch bovenaan de lijst. Gelukkig gaat het weer beter met Maarten en kunnen jullie allebei weer genieten van deze mooie en bijzondere reis, want dat is het.

    Liefs,

    Monique
  30. Ria Lagendijk:
    14 april 2015
    Hi Maarten en Marjon! Ik was een weekje niet in de gelegenheid te reageren, we zaten in Rome voor een korte vakantie. Alsnog van Harte met Dobias (inmiddels een grote vent) en natuurlijk Marjon ook met je eigen verjaardag van harte gefeliciteerd! Ik ben erg benieuwd hoe je deze dag hebt doorgebracht. Dat lezen we vast binnenkort. Na alle gezondheidsperikelen voor Maarten hopen we dat het jullie de komende tijd heel goed zal gaan. Liefs en groetjes uit Goedereede